Verhaal: Eddy

Sorry we vertrekken altijd op1 september naar Spanje, het mooiste en grootste naturistisch oord “Vera-Playa” we komen daar al 5 jaar. De reden :Super vriendelijk en gastvrije plaatselijke bevolking De Engelse of Franse taal is daar maar bij mondjesmaat aanwezig, dus haal je NL-Spaans woordenboek maar boven. Gelukkig luisteren ze geduldig wat je ze probeert te babbelen, lachen zeker niet met je gestuntel om je verstaanbaar te maken. De plaats waar je verblijft is een groot naturistisch dorp waar je ontspannen zonder kleren kan rond lopen veel nieuwbouw appartementen en hotels.

Het mooie uitgestrekt naaktstrand is fijn hagelwit zand met hier en daar een kleine strook grind tegen de waterlijn wat niet echt storen is. Het eerste wat ons opviel is ; het is opvallend rustig en stil. Geen huilende kinderen, geen luid storende muziek, en zeker geen storende luid roepende jeugdige dronklappen overdag of ‘s nachts . Op het strand zie je geen papiertje of peuk liggen. De Britten zijn al op gezegende leeftijd, dus hun wilde haren al kwijt. Enigste nadeel is, dat ze meestal met hun 2 honden in de binnenstraten, bij avond aan het wandelen zijn en geen broekzak ken hebben, om poepzakjes in te steken. Dus kijk waar je loopt.

Door de dag heb je op het strand gezellige strandbars, waar je een degelijke maaltijd kunt eten en fris biertje kan drinken . Vanaf 20:00 hr gaan de cafetaria’s en eetgelegenheden open. De plaatselijke keuken is er fenomenaal. Visgerechten en friet met biefsteak om je vingers tot aan je handkootjes af te likken. De prijs is is maar 1/5de ‘t.o.v. van hier. Bediening is super vriendelijk door Engelse vrouwen. Op een terras bij een naturistenhotel, is het wel even aanpassen.

Hou je genuttigd drankjes en hapjes in je geheugen . Op het einde bij sluitingstijd komen ze je vragen wat je allemaal hebt gegeten en gedronken. Dus schrijven zelf niets op. Dus lieve mensen, op 1 sept weer naar dat mooie rustige Vera-playa. Waar je op het strand alle ruimte hebt., zonder coronastress omdat binnen de 50 meter niemand in je nek zit te ademen. Dat is op het zakdoekgrote strand aan onze kust heel anders